Τον νοσταλγείς;

Τη στιγμή που ο Θεός μάς λείπει
Που είναι σιωπηλός, τότε αρχίζει η προσευχή.
Και όχι όταν εμείς έχουμε πολλά
Αλλά όταν λέμε στον Θεό:
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.
Γιατί είσαι τόσο σκληρός, τόσο σιωπηλός;
Αυτή η γνώση την οποία πρέπει να βρούμε
Είναι εκείνη που θα μας κάνει μέχρι το σημείο
Όπου βρισκόμαστε στην παρουσία Του.
Αν ακούσουμε προσωπικά αυτό
Που η καρδιά μας γνωρίζει
Για την αγάπη και την ελπίδα
Και αν δεν φοβόμαστε την απελπισία
Τότε θα καταλάβουμε ότι η νίκη βρίσκεται πάντοτε
Στην αντίθετη πλευρά της απελπισίας.
Αυτή ακριβώς τη στιγμή υπάρχει στην καρδιά
Νοσταλγία για τον Θεό τον ίδιο
Και όχι για τα δώρα Του.

http://lllazaros.blogspot.gr/