Το κήρυγμα της Κυριακής: Κυριακή της Πεντηκοστής

Του Αρχιμανδρίτου Παϊσίου Λαρεντζάκη

Ιεροκήρυκος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

“Ἐάν τις διψᾷ…”

Αρκετά συχνά μέσα στα μισοσκόταδα της απιστίας, μέσα στα τέλματα της αμαρτίας, η ψυχή του ανθρώπου νιώθει τι φοβερό πράγμα είναι να αρνείται τον Θεό, τον εαυτό της, την αιωνιότητα. Νοιώθει τι πόνο δημιουργεί η απομάκρυσνη από το θείο θέλημα και η πτώση στο βούρκο του κακού και της αμαρτίας.

Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σάρκα. Είναι και πνεύμα. Και το πνεύμα έχει κι αυτό τις απαιτήσεις του. Όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να τις καταχωνιάσουν, έρχονται στιγμές, και είναι πολλές, που ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Είναι οι ώρες εκείνες του κεντρίσματος της συνείδησης ή οι στιγμές του πόνου ή της ψυχικής ανάτασης. Τότε νοιώθει η ψυχή το βαθύ νόημα της κραυγής του Προφητάνακτος Δαβίδ: “Ὃν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἒλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, οὓτως ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρός σέ, ὁ Θεός”.

Τα άστρα του ουρανού δεν μπορούν να σταματήσουν, ούτε να παρεκκλίνουν από τον δρόμο τους, γιατί οι φυσικοί νόμοι τα αναγκάζουν να κινούνται πάνω σε καθορισμένη τροχιά. Το λάδι, σαν ελαφρότερο επιπλέει στο νερό. Έτσι και η ψυχή του ανθρώπου όσο κι αν απομακρυνθεί από τον Θεό, θα νοιώθει συχνά τη νοσταλγία του Δημιουργού της.

Σε τέτοιες στιγμές ακούγεται πάλι η φωνή του Κυρίου: “Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καί πινέτω”. Δείχνει στο διψασμένο άνθρωπο κάθε εποχής, ιδιαιτέρως της εποχής μας, την μοναδική πηγή, την αιώνια, την αστείρευτη πηγή, από την οποία πηγάζει το “ὓδωρ τό ζῶν”. Ο ίδιος ο Κύριος είναι η αναντικατάστατος πηγή.

Πρώτο με τη θεία του διδασκαλία. Ο θείος, ο μοναδικός Διδάσκαλος φανερώνει την Αλήθεια στους ανθρώπους, τους διδάσκει το σκοπό της ζωής τους, μιλάει για τον μοναδικό προορισμό του ανθρώπου, που δεν είναι άλλος από την ομοίωσή του με τον Θεό. Όποιο μελετάει το ιερό Ευαγγέλιό του μαθαίνει γιατί ζει. Γνωρίζει πως θα κερδίσει την αιωνιότητα.

Αλλά επίσης ο Κύριος είναι η πηγή της θείας χάριτος και της δύναμης, από την οποία έχει ανάγκη ο άνθρωπος της εποχής μας. Μέσα στις δυσκολίες της ζωής, στις τόσες συμφορές, στα τόσα καθημερινά προβλήματα, στις ποικίλες κρίσεις, οικονομικές, ηθικές, αντλεί θάρρος, ενίσχυση, όταν συνδέεται με τον Θεό. Αντλεί δύναμη από την πηγή για να αντιμετωπίζει  με “ψηλά τό κεφάλι” τις θλίψεις, τις δοκιμασίες, τους πειρασμούς, να βρίσκει τις σωστές για κάθε περίσταση λύσεις στα προβλήματα της ζωής, να σηκώνετε από τον γκρεμό της αμαρτίας, να μην απελπίζετε και να ζει μια νέα, εν Χριστώ ζωή. Μια ζωή τιμιότητας, ειλικρίνειας, αληθινής πηγαίας αγάπης.

Κατά καιρούς έχουν παρουσιασθεί και παρουσιάζονται πολλές πηγές. Τα νερά τους όμως είναι θολά. Δεν υπάρχει καθαρότητα. Κι οι επιγραφές που έχουν πολλές και διάφορες. Δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα. Απλά και μόνο για να παρασύρουν τους ανθρώπους. Λόγια ψεύτικα, κούφια, δαιμονικά. Καλούν με τον τρόπο αυτό τους ανθρώπους να ξεδιψάσουν από τα δήθεν γάργαρα νερά τους. Δυστυχώς είναι αρκετοί εκείνοι που ξεγελιώνται πίνοντας από τέτοιες πηγές και τους ακολουθούν. Αντί όμως να ξεδιψάσουν, διψούν περισσότερο ή βυθίζονται στην απιστία και λυώνουν στην αμαρτία.

Εμείς όμως ως πιστοί χριστιανοί, ας ακολουθήσουμε τα λόγια του Κυρίου και να οδηγηθούμε στη μοναδική πηγή, που πάνω από 20 αιώνες αρδεύει πνευματικά ολόκληρη την οικουμένη. Ας ακούσουμε κι ας ανστερνιστούμε κι εμείς τα λόγια του Κυρίου που ακούσαμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα: “Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καί πινέτω”. Αμήν.