« Η Γραμμή της ζωής… στο χέρι του Θεού»

Κάποια στιγμή, μοναδική, πολύτιμη, ανεπανάληπτη, η αγάπη δυο άνθρώπων, σε φέρνουν στην ύπαρξη, . Μυστήριο μεγάλο η ζωή και ο χρόνος. Το ένα μυστήριο εισχωρεί απαλά, σιωπηλά μέσα στο άλλο. Ιερουργός των μυστηρίων η αγάπη Του. Έτσιο χρόνος αγκαλιάζει τη ζωή και ξεκινούν μαζί το ταξίδι. Ο χρόνος είναι ταπεινός. Υπάκουο του Θεού παιδί. Λειτουργεί όπως Εκείνος όρισε, χωρίς να ξαποστάσει δευτερόλεπτο. Εργάζεται ακατάπαυστα στο εργαστήρι του θελήματος του Δημιουργού  του. Σε πολλά του Θεού παιδιά, ο εγωισμός του ανθρω΄που κινήθηκε κατακτητικά και τυρρανικά και επέβαλλε τη δυσλειτουργία τους. Στο χρόνο δεν τόλμησε. Απλησίαστος, ανίκητος, αμετακίνητος στο θέλημα του Πατέρα του. Γνωρίζει τα όρια του και γι΄αυτό τη ζωή του αγκάλιασε, σαν έρθει η ώρα, την παραδίδει στην χωρίς σύνορα αιωνιότητα. Το ότι η ζωή πορεύεται μέσα στο χρόνο είναι θέλημα του Θεού. Το πώς πορεύεται είναι επιλογή της. Δύο γραμμές της ζωής αποτυπώνουν το σχήμα της επιλογής. 

Η πρώτη γραμμή μοιάζει με εκείνη που χαράζει το πλοίο στη θάλασσα. Όλα επιφανειακά χωρίς βάθος, χωρίς ουσία. Μετά από λίγο η γραμμή χάνεται, λες και η θάλασσα του χρόνου, έτρεξε να αφανίσει τα χνάρια του περάσματος. Η δεύτερη γραμμή, που το αλέτρι αφήνει στη γη. Βαθειά τομή. Αποκαλυπτική. Βγάζεις στο φως πέτρες, ξύλα σάπια, ρίζες βαθιές. Μοσχοβολά το χώμα όταν σμίξει με τη βροχή. Όπως το βάθος της ψυχής με τη Χάρη. Στη γραμμή θα πέσει ο σπόρος. Θα γίνει καρπός. Πόσες τέτοιες γραμμές που άφησαν αγιασμένες ζωές δεν είναι περιβόλια αιώνια!

Μπαίνεις και δεν χορταίνεις την ευωδία των καρπών τους. Όταν ταξιδεύεις στην επιφάνεια, κάποια στιγμή, γυρνάς πίσω, και βλέπεις να σε κυνηγά ένα τρομακτικό τίποτα, για να σου δώσει την θλίψη της ακαρπίας, τον καημό της στειρότητας, την κάψα της ξηρασίας. Μαόταν γυρνάς και με τα κυάλια της ταπεινής μνήμης, δεις στο παρελθόν την καρποφορία, η χαρά αγκαλιάζει ακόμα και τον πυρήνα των κυττάρων σου και κυκλοφορεί μέσα στις πνευματικές σου αρτηρίες. Και όταν οι καρποί ωριμάσουν, στρώνεται από την αγάπη Του, το τραπέζι της αιωνιότητας σου! 

Πηγή: Περιοδικό Ευρωκλύδων, Νοέμβρος-Δεκέμβριος 2012

http://www.katafigi.gr