ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Η´ 22 - 27
22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν· 23 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ Πνεύματος ἔχοντες καὶ ἡμεῖς αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάζομεν υἱοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι, τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν. 24 τῇ γὰρ ἐλπίδι ἐσώθημεν· ἐλπὶς δὲ βλεπομένη οὐκ ἔστιν ἐλπίς· ὃ γὰρ βλέπει τις, τί καὶ ἐλπίζει; 25 εἰ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν ἐλπίζομεν, δι’ ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα. 26 Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξώμεθα καθ’ ὃ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις· 27 ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας οἶδε τί τὸ φρόνημα τοῦ Πνεύματος, ὅτι κατὰ Θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων.
22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν· 23 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ Πνεύματος ἔχοντες καὶ ἡμεῖς αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάζομεν υἱοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι, τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν. 24 τῇ γὰρ ἐλπίδι ἐσώθημεν· ἐλπὶς δὲ βλεπομένη οὐκ ἔστιν ἐλπίς· ὃ γὰρ βλέπει τις, τί καὶ ἐλπίζει; 25 εἰ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν ἐλπίζομεν, δι’ ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα. 26 Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξώμεθα καθ’ ὃ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις· 27 ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας οἶδε τί τὸ φρόνημα τοῦ Πνεύματος, ὅτι κατὰ Θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων.
Ερμηνευτική απόδοση:
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Η´ 22 - 27
22 Αὐτὸ ὅμως θὰ γίνῃ εἰς τὸ μέλλον. Διότι ἐκ τῆς πείρας γνωρίζομεν, ὅτι ὅλη μαζὶ ἡ κτίσις στενάζει καὶ πονεῖ ἕως τώρα. 23 Δὲν στενάζει δὲ μόνον ἡ κτίσις, ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς οἱ ἴδιοι, καίτοι ἀπολαύομεν τὰς δωρεὰς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σὰν ἄλλον ἀρραβῶνα καὶ πρώτην συγκομιδὴν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, στενάζομεν ἀπὸ τὸ βάθος τῶν καρδιῶν μας περιμένοντες τὴν τελειωτικὴν καὶ ὁλοκληρωτικὴν καὶ ἔνδοξον φανέρωσιν τῆς υἱοθεσίας, τὴν ἀπελευθέρωσιν δηλ. τοῦ σώματός μας ἀπὸ τὴν φθοράν. 24 Περιμένομεν δὲ τὴν φανέρωσιν τῆς υἱοθεσίας, διότι τώρα μὲ τὴν ἐλπίδα ἐσώθημεν. Ἐλπίδα δὲ ποὺ βλέπεται καὶ συνεπῶς ἐπραγματοποιήθη, παύει νὰ εἶναι ἐλπίδα. Διότι δι’ ἐκεῖνο, ποὺ τὸ βλέπει κανεὶς μὲ τὰ σωματικά του μάτια, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐλπίζῃ ἀκόμη δι’ αὐτό; 25 Ἐὰν ὅμως ἐκεῖνο, ποὺ δὲν βλέπομεν τώρα, αὐτὸ ἐλπίζωμεν νὰ ἀπολαύσωμεν εἰς τὸ μέλλον, μὲ πολλὴν ὑπομονὴν καὶ πόθον τὸ περιμένομεν. 26 Ἀλλὰ δὲν στενάζει μόνον ἡ κτίσις μαζί μας. Ἀλλ’ ὡσαύτως στενάζει μαζί μας καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Μὲ ἄλλας λέξεις καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μᾶς βοηθεῖ καὶ μᾶς ὑποστηρίζει εἰς τὰς φυσικὰς καὶ ἠθικὰς ἀδυναμίας μας. Διότι ἡμεῖς δὲν ἠξεύρομεν, τί σύμφωνα μὲ τὸ πρέπον νὰ ζητήσωμεν εἰς τὴν προσευχήν μας· ἀλλ’ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα μεσιτεύει ὑπὲρ ἡμῶν ἐμπνέον εἰς τοὺς εὐλαβεῖς Χριστιανοὺς στεναγμούς, τοὺς ὁποίους ἀδυνατεῖ ἀνθρωπίνη γλῶσσα νὰ ἐκφράσῃ, καὶ οἱ ὁποῖοι ὑψώνουν τὰς καρδίας των προσευχομένων μὲ τὴν ἔμπνευσιν τοῦ Πνεύματος εἰς ὕψη, εἰς τὰ ὁποῖα δὲν ἡμπορεῖ νὰ φθάσῃ ἡ πτωχὴ τῶν ἀνθρώπων διάνοια. 27 Ὁ Θεὸς ὅμως, ὁ ὁποῖος ἐρευνᾷ καὶ αὐτὰς τὰς κρυφὰς διαθέσεις τῶν καρδιῶν, γνωρίζει τί θέλει νὰ εἴπῃ μὲ τοὺς στεναγμοὺς αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα, διότι κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μεσιτεύει διὰ τῶν ἐμπνεύσεών του ὑπὲρ Χριστιανῶν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου