Η «ΔΕΙΛΙΑ» ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ρώτησαν, κάποτε, τον Γέροντα π.Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο (1930–1989):

–Γέροντα, η δειλία δεν είναι αμαρτία; 

–Ναι, παιδί μου. 

–Ο Κύριος, δεν δείλιασε στην Γεθσημανή; Τότε, πώς είναι «αναμάρτητος»; 

–Τί θα αντιμετώπιζε ο Κύριός μας στον Γολγοθά; 

–Τον θάνατο. 

–Και, τί είναι ο «θάνατος» κατά την Αγία Γραφή; 

–«Τὰ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας» (Ρωμ. στ΄ 23). 

–Ε, τί σχέση είχε ο Θεάνθρωπος Χριστός με την αμαρτία και τα «οψώνια» (τα αποτελέσματά) της, δηλ., τον θάνατο; 

–Καμμία! 

–Η αγωνία, συνεπώς, του Κυρίου στην Γεθσημανή, δεν ήταν η δειλία ως αμαρτία, αλλά η αηδία και η αποστροφή, την οποία ένιωθε ως Θεός προς την αμαρτία και τους καρπούς της. 

[«Υποθήκες Ζωής», σελ. 245–246, ια΄ έκδοση, Ιερού Ησυχαστηρίου «Κεχαριτωμένη Θεοτόκος», Τροιζήνα, 1997.]